Ο Ανδρέας Καμουτσής τo Σάββατο 24/11/2018 στα πλαίσια του θεσμού: "καλλιτέχνης του μήνα" που διοργανώνει το studio Μελενίκου, συνεργάτης της FUJIFILM, θα παρουσιάσει την δουλειά του. Η παρουσίαση θα γίνει στο pocket theater και θα ακολουθήσει ανοιχτή συζήτηση στο φουαγιέ του χώρου.

Ώρα έναρξης 20.30.

Είσοδος Ελεύθερη.

Δηλώστε συμμετοχή, συμπληρώνοντας την φόρμα στο link της εκδήλωσης ή καλέστε στο 2130058407.

Λίγα λόγια για τον Ανδρέα

Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αθήνα, είμαι επίσημος φωτογράφος της Fujifilm (Χ-Photographer) και έχω την χαρά να έχω δει πολλές από τις φωτογραφίες μου να έχουν δημοσιευτεί και εκτεθεί σε πολλά μέσα ανά τον κόσμο.

Η γνωριμία μου με την φωτογραφική τέχνη υφίσταται από πολύ μικρή ηλικία, καθώς θυμάμαι τον εαυτό μου να χάνεται παρατηρώντας με τις ώρες κάθε λογής εικόνες , αντιστρόφως ανάλογα όμως με το θαυμασμό που είχα για αυτήν την τέχνη η πραγματική και ουσιαστική ενασχόλησή μου με αυτήν ξεκίνησε μόλις πριν λίγα χρόνια και συγκεκριμένα το 2013 όταν και άρχισα να αυτό-προσδιορίζω τον εαυτό μου καλλιτεχνικά. Μού φανέρωσε ένα ανεξάντλητο πεδίο πειραματισμού και έκφρασης σε τόσο μεγάλο βαθμό που ανά πάσα στιγμή μου επιτρέπει να καταπιαστώ δημιουργικά με οτιδήποτε μας περιβάλει. Έτσι ξεκίνησα να δουλεύω οργανωμένα πάνω σε project με συγκεκριμένη θεματολογία εξερευνώντας ενδελεχώς καταστάσεις που με απασχολούσαν και δεν είχα την δυνατότητα νωρίτερα.
Η αποτύπωση δυνατών οπτικών στοιχείων όπως η ανάδειξη των συναισθημάτων, το μυστήριο σε συνδυασμό με την απλότητα και την αρμονία υπήρξε ο πρωταρχικός ο στόχος μου πίσω από κάθε φωτογραφία.

Αυτή η μοναδική τέχνη έτσι εξελίχτηκε ως καλλιτεχνική έκφραση του εαυτού μου και συνάμα λειτουργεί ως ένα μεγάλο πεδίο συνεχούς αυτοανακαλύψεως, σαν μια πορεία για την προσωπική και δημιουργική εκπλήρωση μέσα από το συνεχώς μεταβαλλόμενο όραμα αυτού του κόσμου.

H ρήση του Γάλλου ζωγράφου & γλύπτη Edgar Degas: «τέχνη δεν είναι αυτό που βλέπεις αλλά αυτό που κάνεις τους άλλους να δουν» αποτελεί το μότο μου αφού απαντά σ΄ενα πολύ δύσκολο ερώτημα θαρρώ.

Όταν φωτογραφίζω, δεν σκέφτομαι, αδειάζω, ελαφραίνω. Κάπως έτσι πιστεύω πρέπει να γίνεται για να έρθω πιο κοντά σε ένα μη επιτηδευμένο και όσο περισσότερο φυσικό αποτέλεσμα, αφού είμαι λάτρης της ελεύθερης φωτογραφίας, του μη στημένου δηλαδή.

Αυτό με κάνει να ευχαριστιέμαι την διαδικασία γενικότερα της φωτογράφισης, γεγονός που με γεμίζει και με ανανεώνει σαν άνθρωπο πρώτα και μετά σα δημιουργό μέσα από την καθημερινότητα μου.